Framing Conflict: Border Dispute of Cambodia and Thailand’s Discursive War

Discursive Clashes between the Royal Embassy of Cambodia and the Thai Ministry of Foreign Affairs:

A Critical Discourse Analysis

By Wanitcha Sumanat, President, Southeast Asian Association of Professional Translators and Interpreters (SEAProTI)

28 July 2025, Bangkok — This article presents a critical discourse analysis of the official statements issued by the Royal Embassy of Cambodia to the Republic of Bulgaria and the Ministry of Foreign Affairs of Thailand in response to a border conflict that escalated in July 2025. The analysis employs the Critical Discourse Analysis (CDA) framework proposed by Fairclough and van Dijk to demonstrate how both governments used discourse to frame the situation, construct an “us versus them” dichotomy, and legitimize their positions. It also highlights how such language strategies form part of an ongoing information war that is as influential as physical armed conflict.

Introduction

When physical confrontation arises between states, strategic communication often becomes an essential tool for securing moral legitimacy in the eyes of the international community. The recent escalation between Cambodia and Thailand in July 2025 demonstrates how both states leveraged discourse to assert their positions, particularly regarding allegations of chemical weapons use and attacks on civilian zones.

Theoretical Framework

This study is grounded in the CDA framework of Fairclough (1992, 1995), who emphasizes the relationship between discourse, power, and social structure. His model consists of three interrelated levels: text, discursive practice, and social practice. The work of van Dijk (1998, 2006) is also central, especially his analysis of how language serves ideological functions by creating binary oppositions, such as “us” versus “them,” and reinforcing stereotyping through discursive structures.

Data Analysis

The analysis focuses on two key documents published on 28 July 2025: (1) the statement from the Royal Embassy of Cambodia to the Republic of Bulgaria, and (2) the response from the Thai Ministry of Foreign Affairs. These texts serve as discursive instruments that reflect political interests, power dynamics, and attempts at controlling international perception.

Cambodian Statement

The Cambodian embassy’s statement includes highly assertive language, accusing Thailand of acts of aggression and violations of international law:

• “Thailand has employed heavy weaponry, F-16 fighter jets, artillery, and cluster bombs… Thailand has used poison gas to kill Cambodian civilians… Their tactics is to create chaos, kill their own citizens to win millions of support around the world.”

Such language—including terms like “notorious and destructive war of invasion”, “poison gas”, and the extraordinary claim that Thailand “bombed their own 7-eleven”—clearly aims to construct Thailand as a rogue state. These accusations invoke breaches of international law, notably the Oslo Convention (on cluster munitions) and the Chemical Weapons Convention (CWC).

The statement also references culturally and morally sensitive locations such as the Preah Vihear Temple, schools, pagodas, and health centers. This rhetorical strategy, known as moral shock, aims to elicit emotional responses and mobilize sympathy from the global public.

Thai Response

The Thai Ministry of Foreign Affairs responded with a diplomatic tone grounded in legal rationality and institutional alignment:

• “Thailand strongly denies such baseless accusation… Thailand is fully committed to its obligations under the Chemical Weapons Convention… This accusation once again is groundless and reflects a pattern of disinformation…”

Thailand’s language emphasizes its commitment to international norms and treaties, especially through references to the CWC and cooperation with the Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW). This signals a strategy of institutional credibility building.

Words such as “disinformation”, “baseless accusation”, and “deliberately undermining Thailand’s credibility” reframe Cambodia’s statement as politically motivated misinformation, thus reversing the legitimacy claim and positioning Thailand as a law-abiding state under unjust attack.

Discourse Analysis Summary

วาทกรรมการปะทะกันผ่านข่าวสารระหว่างสถานทูตกัมพูชาและกระทรวงการต่างประเทศไทย:

การวิเคราะห์เชิงวาทกรรมวิพากษ์ (Critical Discourse Analysis)

โดย วณิชชา สุมานัส นายกสมาคมวิชาชีพนักแปลและล่ามแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (SEAProTI)

28 กรกฎาคม 2568, กรุงเทพมหานคร – บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์วาทกรรมของรัฐบาลกัมพูชาและไทยที่ตอบโต้กันผ่านถ้อยแถลงของ Royal Embassy of Cambodia to the Republic of Bulgaria และการตอบโต้ของ กระทรวงการต่างประเทศไทย ผ่านกรอบ Critical Discourse Analysis (CDA) สามารถแยกพิจารณา วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2568 โดยใช้กรอบแนวคิดวาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ (Critical Discourse Analysis – CDA) ตามแนวทางของ Fairclough และ van Dijk บทความชี้ให้เห็นถึงการใช้วาทกรรมเพื่อวางกรอบความหมายของสถานการณ์ แยกขั้ว “พวกเรา–พวกเขา” และสร้างความชอบธรรมผ่านกลไกภาษาที่มีเป้าหมายในการควบคุมความรับรู้ของประชาคมระหว่างประเทศ ทั้งนี้ บทความยังสะท้อนให้เห็นถึงการทำสงครามข้อมูลข่าวสาร (information warfare) ที่มีอิทธิพลไม่น้อยไปกว่าการใช้กำลังทางทหาร

บทนำ

เมื่อความขัดแย้งทางกายภาพปะทุขึ้นระหว่างรัฐ การตอบโต้ในระดับข่าวสารมักกลายเป็นเครื่องมือสำคัญในการชิงพื้นที่ความชอบธรรมในสายตาของประชาคมโลก กรณีข้อพิพาทล่าสุดระหว่างกัมพูชาและไทยในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2568 แสดงให้เห็นการใช้วาทกรรมเชิงกลยุทธ์โดยรัฐบาลของทั้งสองประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเด็นเกี่ยวกับข้อกล่าวหาเรื่องการใช้อาวุธเคมีและการโจมตีพื้นที่พลเรือน

กรอบแนวคิดทางทฤษฎี

บทความนี้อิงการวิเคราะห์ตามแนวทางของ Fairclough (1992, 1995) ซึ่งเสนอว่าวาทกรรมมีความสัมพันธ์กับอำนาจและโครงสร้างทางสังคม โดยการวิเคราะห์แบ่งออกเป็นสามระดับ ได้แก่ ระดับข้อความ (text), การปฏิบัติของวาทกรรม (discursive practice), และบริบททางสังคม (social practice) รวมถึงแนวคิดของ van Dijk (1998, 2006) เกี่ยวกับการควบคุมทางอุดมการณ์ผ่านภาษา โดยเน้นความสัมพันธ์ระหว่างภาษา การแบ่งขั้ว “พวกเรา–พวกเขา” และการสร้างความคิดแบบเหมารวม (stereotyping)

ข้อมูลวิเคราะห์

การวิเคราะห์ถ้อยแถลงของ Royal Embassy of Cambodia to the Republic of Bulgaria และการตอบโต้ของ กระทรวงการต่างประเทศไทย ผ่านกรอบ Critical Discourse Analysis (CDA) สามารถแยกพิจารณา

ถ้อยแถลงของกัมพูชา

สถานเอกอัครราชทูตกัมพูชาประจำสาธารณรัฐบัลแกเรียได้เผยแพร่ถ้อยแถลงในวันที่ 28 กรกฎาคม 2568 ซึ่งมีเนื้อหาเชิงรุกและกล่าวหาว่า:

• “Thailand has employed heavy weaponry, F-16 fighter jets, artillery, and cluster bombs… Thailand has used poison gas to kill Cambodian civilians… Their tactics is to create chaos, kill their own citizens to win millions of support around the world.”

การใช้ถ้อยคำที่รุนแรง เช่น “notorious and destructive war of invasion”, “poison gas”, และการกล่าวหาไทยว่า “bombed their own 7-eleven” สื่อถึงการวางกรอบให้ไทยเป็น รัฐอาชญากร (rogue state) ที่ละเมิดกฎหมายระหว่างประเทศ เช่น อนุสัญญาออสโล (Oslo Convention) และอนุสัญญาว่าด้วยอาวุธเคมี (CWC)

การกล่าวถึงสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เช่น Preah Vihear Temple, โรงเรียน, วัด และศูนย์สุขภาพ เป็นการใช้ moral shock เพื่อสร้างความเห็นอกเห็นใจและปลุกเร้าอารมณ์จากประชาคมโลก

ถ้อยแถลงตอบโต้ของไทย

กระทรวงการต่างประเทศไทยได้ตอบโต้ด้วยถ้อยแถลงที่มีความเป็นทางการและเน้นหลักนิติรัฐ:

• “Thailand strongly denies such baseless accusation… Thailand is fully committed to its obligations under the Chemical Weapons Convention… This accusation once again is groundless and reflects a pattern of disinformation…”

การเน้นความผูกพันกับ CWC และการทำงานร่วมกับ OPCW แสดงถึงการใช้วาทกรรมแบบ institutional alignment หรือการอ้างอิงถึงกลไกสากลเพื่อเสริมความน่าเชื่อถือ

คำว่า “disinformation”, “baseless accusation”, และ “deliberately undermining Thailand’s credibility” ชี้ให้เห็นถึงความพยายามในการหักล้างและตอกกลับฝ่ายตรงข้ามว่าใช้ “สงครามข่าวสาร” เพื่อลดความน่าเชื่อถือของไทยในเวทีโลก

4. การวิเคราะห์เชิงวาทกรรม